زندگي كردن و جان كندن

و خود را گول زدن

به بهانه اينكه زنده هستيم و زندگي خواهيم كرد

و در آخر فريب دادن

فريب خوردن

رو دست خوردن

كوه ماندن را تجربه كردن

و بعد زمين خوردن

از زمين خوردن اشك ريختن و ندانستن!!كه براي چه

دل ديگري را شكستن

لبخندها دروغين

محبتها پوشالي و ظاهري

عاشقي و دوست داشتن ها دروغين

و چه حيف كه ندانستيم كه

جواني در گذر است و ما مي مانيم(تازه اگر بمانيم)با دوستاني كه از دست رفته اند و ........تنهايي

كه چه بسيارند كساني كه از تنهايي گريزانند

ندانستيم كه عاطفه و محبت و رفاقت را مدتهاست كه رفتگران پير اين شهر

دوستي ها را هم براي نفع و سود مي خواهيم

چه سخت است

چه ترسناك است

و امروز چه ميترسم كه كساني را كه دوستشان دارم

از براي دورويي ها و بد زمانه

بروند

و در گذز اين راه تنها بمانم

چنان كه هميشه تنها بوده ام

تنهايي مهم نيست

از دورويي ها بيزارم

اي كاش اگر رفتند

بدانند كه چه ها كردندو نكردند

و هيچ وقت فراموش نكنند كه اگر رفاقت و معرفت

مدتهاست معنايش را از دست داده است

در گوشه اي از همين شهر

مي توان معرفت را جست

اگر صاف و ساده و رفيق باشيم

پيوست1: هي فلاني!!زندگي شايد همين باشد

يك فريب ساده و كوچك

آن هم از دست عزيزي كه تو دنيا را

جز براي او و جز با او نمي خواهي

من گمانم زندگي بايد همين باشد

پيوست 2:امروز كلاهم را قاضي خواهم كرد.شايد زيادي به ديگران بها دادن و مشكلات ديگران برايت مهم بودن مشكلاتي برايت فراهم كند.بايد ببينم ايستادن و ماندن ارزشش را دارد و يا رفتن و نماندن و تغيير رويه دادن.مي دانم كه احساس مسئوليت در برابر ديگران و مهم تر بودن ديگران براي آدم سخته ولي بايد ديد كه تحمل سختي و فشار همه جانبه براي آن كسان ارزش دارد و يا عقب نشستن و ميدان را براي تاختنشان باز گذاشتن بهتر است

پيوست 3:به قول دكتر شريعتي«كدام راه است؟راهي كه نعمت خداو خشنودي او را تواما دارد.راهي كه نزديكترين فاصله بين دو نقطه است

راه راست

از آدم "بودن" تا انسان "شدن" والسلام